حمله بر حکومت کلان چاریکار:
وقتی سید حسین با حمیدالله و رفقایش عازم چاریکار شدند روز چهارشنبه ١٦ قوس مجلس مشورتی را که متشکل از مولوی صاحب قلعهء بلند، فیض محمد خان بایانی، گدای احمد (مجددی) و محمد اعظم خان تتمدره ای بود در منزل محمد اعظم خان دایر کردند و آنها در جریان نقشهء مطروحهء حبیب الله قرار دادند.
فردای آن جمعه ١٨ قوس در سراسر چاریکار و حومهء آن جارچی ها مردم را به قیام دعوت نمودند و چون قبلاً مردم آمادگی داشتند همه با شور و هلهله دعوت را لبیک گفته سید حسین تعدادی را برای کمک به حبیب الله و حمله بالای کابل به طرف سرای خواجه سوق داد و خودش با تعدادی دیگری ساعت ۳٠/٩ صبح به طرف جبل السراج حرکت نمود او چغل خان چاریکاری را که خسرش می شد به حیث حاکم کلان جاریکار تعین نمود.
قوای مبارزین با عبور از پل متک به جبل السراج رسید و احمد علی خان رئیس تنظیمه ء ملکی و نظامی شمالی که قدرت مقابله با مبارزین را در خود نمیدید و امیدوار کمک دولت از کابل بود دستور داد تا دروازه های ارگ مسدود گردد و ارگ در محاصرهء مبارزین قرار گرفت. جنگ حصاری بین طرفین در گرفت که به پیروزی هیچ یک نه انجامید این محاصره هفت روز طول کشید و مبارزین بالاخره جریان آب به داخل ارگ را قطع نمودند.
حبیب الله که امر عقب نشینی قوای کابل را به حسین کوت صادر نموده بود بهتر دانست تا موضوع جبل السراج را یکطرفه نماید. بناً شش صد تن از مبارزین کوهدامنی جاریکاری و کوهستانی را برای کمک به جبل السراج اعزام نمود. در این گیر و دار طیاره های دولت از کابل طی چندین پرواز جبل السراج را بمباردمان نمود که خوشبختانه به کسی آسیبی نرسید. نه روز از محاصرهء ارگ در آنجا گذشته بود که قلت آب سبب شد تا عساکر دولتی با بلند نمودن پرچم سفید اعلام صلح نمودند و احمد علی خان که از کمک کابل نا امید شده بود تقاضای مذاکره نمود که از جانب مبارزین پذیرفته شد.
روز شنبه ٢٦ قوس هیات مبارزین تحت ریاست محمد اعظم خان نزد احمد علی خان رفت که مذاکره سه ساعت ادامه یافت. بالاخره احمد علی خان پیشنهاد نمود که اگر خوانین چاریکار و کوهستان تضمین نمایند که کسی مزاحم خودش عساکر اش نمیشود و برایش اجازه بدهند که سه لک (سه صد هزار) کابلی از خزانه برداشته عازم کابل شود، حاضر است ارگ را تسلیم نماید.
هیات جریان را با سید حسین و حمید الله در میان گذاشت، چون قوای مبارزین در کابل عقب نشینی کرده بود و دساتیر پیهم حبیب الله برای یکطرفه شدن محاصره جب السراج به سید حسین میرسید، بناً مبارزین پس از مشوره پیشنهاد احمد علی خان را مشروط به سفر وی از طریق کوهستان و تگاب به کابل پذیرفته و معاهده ضمانت بین احمد علی خان، محمد اعظم خان، میر بابه صاحب خان، گدای احمد خان و عبدالوهاب خان امضا شد. ساعت ٤ و ۳٠ دقیقهء عصر روز شنبه ٢٦ قوس در حالیکه احمد علی خان معیت عبدالوهاب خان کوهستانی عازم کوهستان و از آنجا از طریق تگاب و سروبی عازم کابل گردید دروازه های ارپ باز شد، عساکر اسیر آزاد و اسلحه شان بین مبارزین تقسیم گردید.
حمله بالای ولسوالی غوربند:
شجاع الدوله غوربندی وزیر امنیهء امان الله خان از کابل به برادرانش دستور داد تا مردم را جمع نموده به کمک احمد علی خان به جبل السراج بشتابند، ولی قبل از آنکه برادران و خوانین غوربند آماده حرکت جانب جبل السراج گردند موضوع جبل السراج حل شد و ارگ به تصرف مبارزین درآمد. سید حسین از تجمع مردم به نفع دولت در غوربند آگاه شده یک قواهء ٦٠٠ نفری را به قوماندانی حمید الله جانب غوربند سوق داد. این قوه که علاوه بر سلاح خفیف یک میل توپ شش پونده را که از ارگ جبل السراج بدست آورده بود نیز با خود به غوربند نقل داد و از طریق تپه های سیاه گرد مرکز ولسوالی را به محاصره کشانید و پس از دو فیر توپ بالای قرارگاه برادران شجاع الدوله مردم فرار نموده و خوانین خود را تسلیم کردند و بدینصورت غوربند نیز تحت ادارهء قوای مبارزین در آمد و خلیفه سید امیر چاریکاری از طرف حمید الله به صفت حاکم غوربند تعین شد و حمید الله سه روز پس از تاًمین امنیت غوربند دو باره عازم جبل السراج گردید.
با حل و فصل شدن مشکلات چاریکار، جبل السراج و غوربند سید حسین دستور داد تا همه مبارزین برای حمله مجدد به کابل عازم حسین کوت شوند و این قوه بزرگ که مشتمل بر دو هزار نفر بود تحت قومانده حمید الله عازم حسین کوت گردید و سید حسین حسب دستور حبیب الله برای حفظ نظم و امنیت مردم شمالی چاریکار را مرکز خود تعین نمود.
