Afghanfun.com > poem > fa > 10.htm

بهار زردشتي

بكاريم آن گل خوشبوي بهـــــــــــــــار      از آن خوشبو بگيريم و ببوييـــــــــــم

به وصف خوشي روز قديمــــــــــــــش      به عشق روز آن زردشت خويشــــــش

كه آتش مينمود در نو بهــــــــــــــارش      به مردم مي سرود آن پند هايـــــــــش

بياييد يكديگه خود را ببوســـــــــــــــيم      كه اين روز را به پاكي آفريديــــــــــــم

به شوق و ذوق بخنديم و بگرييـــــــــم      از اين دسته گل نازك بچينيــــــــــــــــم

يكا يك پند آن معلم شنيـــــــــــــــــــــدن      چنين آتش به پاكي آفريـــــــــــــــــــدن

همه كاروانان دسته دستـــــــــــــــــــه      به دنبال رخ آن بلخ شتافتــــــــــــــــند

از ايران تا سمرقند و بخـــــــــــــــــارا      به قصد نوبهار بلخ شتافتـــــــــــــــند

چو راه ابريشم شاهد آن اســــــــــــت      يكي با پا ديگر با اسپ سوار اســـت

اگر يكدم رسيم به شهر معلـــــــــــــــم      در آن آتش بناليم و بخوانــــــــــــــيم

بگذاريم آن گناهان پليــــــــــــــــــد را      بيندازيم در آن آتش بگرديـــــــــــــــم

كه اصل اين بهار آن نوبهار اســــت      بهاران و بهاران و بهار اســــــــــت
اين شعر توسط روشان از كشور ايرلند در وصف بهار سروده شده
dawi_roushaan@yahoo.com تماس با روشان
ســــایـر صــــــــفـــحـــا ت
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
صفحه اول ¦ چت ¦ فكاهي ¦ فورم ¦ ديدني ها ¦ موسيقي ¦ طالع بيني ¦ شعر ¦ كارت پستال ¦ بازي ¦ افغانستان ¦ لينكستان ¦ مناظر ¦ تماس با ما

Copyright © Afghanfun.com All rights Reserved.