Afghanfun.com > poem > fa > 11.htm

بر سر قبر من گريه مكن اي بي وفـــــــــــــــــا      من شهيد عشق تو ام خوش ندارم گريـــــــه را

هر گل جدا جدا مگر شاخ جدا نيــــــــــــــــست       من و تو جدا جدا ولي دل جدا نيــــــــــــــــست

فرستنده فريد از هالند
افسوس

شب چراغ روشن مــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــن

نگاهت مثل آفـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــتاب

چشمانم را خيره ميكـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــند

از آنجا كه تو را در سپيده دم صبگاهان ميديــــــــــــــــــــدم

ولي افسوس كه موج خروشان تو هنوز برايم بيگانه اسـت

بيا تا بنشينيم تا عشق خود را در بين هم در آميــــــــــــزيــم

كه نشد شگوفه بهارت از قلبم بيرون گـــــــــــــــــــــــــــردد

در آن زمان كه همه چيز فنا خواهد شـــــــــــــــــــــــــــــــــد

فرستنده: روشان از ايرلند
dawi_roushaan@yahoo.com

خنده ات روز اول تهداب عشقم را گذاشـــت      ورنه اين بيچاره دل شوق محبت را نداشــت

چرا غم ميخوري از بهر مـــــــــــــــــــــــردن      مگر آنانيكه غم خوردن نمـــــــــــــــــــــــردن

بنگر به چرخ زمانه كه زندگي كمر شكن است      مناز به رنگ لباس ات كه آخر كفن اســـــــت

فرستنده: کنشکا احمدی از فنلند
ســــایـر صــــــــفـــحـــا ت

Copyright © Afghanfun.com All rights Reserved.