همه جا دکان رنگ است همه رنگ می فروشـد     دل من به شیشه سوزد همه سنگ میفروشـــــــد

به کرشمه نگاهش دل ساده لوح مــــــــــــــــا را     چه به ناز می رباید چه قشنگ می فروشــــــــدا

شرری بگیر و آتش به جهان بزن تــــــــو ای آه     زشراره یی که هر شب دل تنگ می فروشــــــد

به دکان بخت مردم نشسته است یـــــــــــــــارب     گل خنده می ستاند، غم جنگ می فروشـــــــــــد

دل کس به کس نسوزد به محیط ما به حــــــــدی     که غزال چوچه اش را به پلنگ می فروشـــــــد

مدتیست که کسی ندیده گهری به قلزم مــــــــــــا     که صدف هر آنچه دارد به نهنگ میفروشــــــــد

زتنور طبع فانی تو مجو ســــــــــــــــــرود آرام     مطلب گل از دکانی که تفنگ می فروشـــــــــــد

میزان ۱۳۵۸ سمنگان

فرستنده :داکتر عبدالصبور(شمال)ازولایت کندز.
٦ جولای ٢٠٠٨

ســــایـر صــــــــفـــحـــا ت