در مجلس مهماني ملا خوشه اي انگور برداشته به دهان گذاشت. گفتند: انگور را بايد دانه دانه خورد. ملا گفت: آنكه دانه دانه ميخورند بادنجان است.

ملا در وعظ ميگفت: سبب اينكه دو گوش و يك زبان به آدمي داده اند اين است كه بايد در مقابل دو سخن كه ميشنود يك سخن بگويد.

هنگامي كه ملا وعظ ميكرد شخصي با صداي بلند گريه ميكرد. ملا پرسيد: چه فهميدي كه اينطور گريه ميكني؟ گفت: هيچ، كار من چهارپا داري است. چندي قبل الاغي داشتم، گرگ پاره اش كرد حالا صداي داد و فرياد شما مانند صداي عرعر او به گوش من رسيده سبب گريه ام شد.

در خانه يكي از ملاكين ملا مهمان بود. بزغاله برياني نزد او آوردند صاحب خانه گفت: كله اش را بخور كه مغز او سر آدم را بزرگ ميكند. ملا گفت: به اين حساب بايستي سر جنابعالي به قدر سر خر شده باشد.