گفتند غلام يكي از اعيان مرده. ملا براي تسليت حركت كرد. در بين راه شنيد خود آن شخص مرده نه غلام. پس بر گشت. سبب را پرسيدند گفت: من براي خوش آمد او ميرفتم حال براي خوش آمد كي بروم؟.

روزي جمعي در كوچه جلو ملا را گرفته پرسيدند دنيا چند ذرع است قبل از اينكه ملا جواب دهد جنازه اي از آنجا عبور دادند ملا تابوت را نشان داده گفت: اين مسئله را از اين شخص بپرسيد كه دنيا را ذرع كرده و ميرود.

ملا به شهري رفته آنجا مريض شد كساني كه به عيادتش آمده بودند از او پرسيدند خداي نكرده اگر بميري وارثت كيست؟ ملا گفت من فقط مادري دارم كه پدرم در اواخر عمر او را طلاق داده بود لذا مثل اينست كه وارث ندارم.

ملا به دوستانش وصيت كرد كه پس از مرگ قبر مرا با سنگ و خشت نسازيد. پرسيدند چرا؟ گفت ميخواهم روز قيامت كه سر از قبر بر ميدارم از اين حيث در عذاب بنوده به راحتي بر خيزم.