طلبه اي در كنار حوض مدرسه ميخواست وضو بگيرد. پولي از جيبش به حوض افتاد. طلبه عصاي خود را در حوض كرد كه پول به سر عصا چسپيده و ار آب بيرون كند. اما او موفق نشد. در اين بين ملا وارد شده از قضيه آگاه گرديد. پس از مدتي ملا گفت: من راهي به تو ياد ميدهم كه پولت را به راحتي بيرون بياوري. طبله با امتنان پرسيد: تدبير چيست؟ ملا گفت: سر عصا را با دهانت تر كرده داخل حوض كن. پول به سر عصا چسپيده بالا خواهد آمد. حاضرين از اين تدبير بي نظير ملا غرق در حيرت شدند.

يكي از امرا براي يك هفته به شهر نزديكي سفر كرد. پس از برگشتن جمعي از اهالي از جمله ملا بديدنش رفتند. در اثناي گفتگو ملا پرسيد: انشاءالله در سفر براي شما خوش گذشت و چيزهاي تازه ديديد. امير گفت: بلي... اين هفته هر روز به چيزي مشغول بوديم. روز دوشنبه حريق مفصلي در شهر اتفاق افتاد كه چند نفر سوختند و محله اي ويران شد. روز سه شنبه سگ فلاني دو نفر را گزيد كه مجبور شدند براي جلوگيري از سرايت مرض آنها را داغ نمايند. روز چهار شنبه سيلي در دهكده نزديك شهر آمده و مزرعه ها را ويران كرد و ساكنينش اكثر تلف شدند و ما تا غروب با آن مشغول بوديم. روز پنجشنبه گرگي نزديك شهر آمده دو نفر را دريد. روز جمعه يك نفر ديوانه شده زن و بچه خود را كشت. روز شنبه طاق خانه اي خراب شده چند نفر زير آوار ماندند. روز يكشنبه زني خود را از درخت آويخته مرد. ملا گفت: خدا رحم كرد كه سفر شما بيش از يك هفته طول نكشيد ورنه با اين قدم مبارك سنگ روي سنگ باقي نمي ماند.

روز ماه رمضان شخصي از ملا پرسيد: ملا ساعت چند است؟ ملا گفت: همه قسم ساعت است. از ده دينار تا هزار دينار. آن شخص گفت: مقصود من اين است كه ساعت چي داريم؟ ملا گفت: در ساعت عقربك و چرخ و فندول و غيره داريم. شخص گفت: ملا ميگويم ساعت شما چند است؟ ملا گفت پنجاه دينار. گفت: عجب... ملا من شوخي نميكنم. به افطار چه داريم. ملا گفت: گمان دارم افطار فرني، دلمه، پلو و قورمه و شايد باقلي هم داشته باشيم. گفت: عجب... ملا شما چرا اينقدر دير فهم هستيد. مقصودم اين است كه چه زمانيست؟ ملا گفت: گويا آخرالزمان باشد. آن شخص كه ديد از ملا مقصود را نخواهد فهميد سرش را پائين انداخته راه خود را پيش گرفته رفت.